Prof. Dr. Veysel SÖNMEZ'in Ardından

 

Prof. Dr. Veysel SÖNMEZ'i ilk defa üniversite 2. sınıfta tanıdım. "Öğretmen El Kitabı"nı okuyunca bir insan bu kadar bilgiye nasıl sahip olabilir, diye için için de kıskanmıştım. Sonra birgün Doç. Dr. Mustafa KIRCI, Veysel hocanın" Sevgi Eğitimi"  adlı kitabından bahsetti. Onu okuyunca da eğitimin bir sevgi işi olduğunu, sadece teorik bir alt yapıdan ibaret olmadığını okumuş ve hocaya bir kez daha hayran  olmuştum. Hoca, şaşırtmaya devam ediyordu. Yıllar sonra hocayla, yayıncım Anı Kitabevi'nde tanıştık. Uzun bir sohbetimiz oldu. Bana yeni çıkan kitaplarını verdi. "Dizgeli Eğitim" Köy Enstitüleri"nin devamı niteliğinde "tematik öğrenmeyi" anlatan yeni bir yol sunuyordu. "Bilim Felsefesi" kitabını bir çırpıda okudum. Bilimsel düşüncenin evrimi ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. "Eğitim İlke ve Yöntemleri", "Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme", "Bilge Anadan Saçmalıklar" hangi kitabını sayayım? Veysel Hoca, Köy Enstitüleri'nde eğitim görmüş, Hacettepe'de başlayan asistanlığı ABD'ye kadar uzamıştı. Biyoloji ve yanında eğitim bilimleri... O nedenle, eğitimde biyo-kimyasal süreçlere belki de ilk (Ertürk ile birlikte) yer veren bilim insanı olmuştu. Hoca, tavizsiz cumhuriyetçi kimliği yanında bilim insanı olarak da eğitim bilimlerinin ülkemizdeki duayenlerinden birisi olmayı hak etti. Onun kitaplarını okumayan kaç eğitimci vardır, bilemiyorum.

Hoca söyleşimiz esnasında, bilim serttir, hakaret içerir; bir yerde güzel söz varsa orada yalan vardır, demişti. Kendisi istese her televizyon  kanalında yer bulabilirdi. Ama o, gösteri yerine yazmayı, öğretmeyi tercih etti. Bize ışık oldu. Abisinin hastalığında eşimin yardımcı olmasını unutmamış ve onu her Tıp Bayramı'nda arayıp kutlar olmuştu ve öylesine de ince bir insandı. Hoca, aydın kimliği, parlak zekası ve bilime olan inancının yanında, eserleri ile bize yol göstermeye devam edecektir. Tok sesiyle gürül gürül konuşan, sert ama bir o kadar da babacan "can" hocamız. Sizi çok özleyeceğiz çünkü, bilim dünyamızdan kayan bir yıldızsınız.